Mijn eerste week in het kumi hospital
Door: Sietske
Blijf op de hoogte en volg Sietske
21 Januari 2014 | Oeganda, Kumi
Zo weer even een berichtje van mij.
We hebben nu een dongel uit Kampala laten komen en hij werkt.
Het duurt even, maar dan heb je ook wat. ( hoop ik ).
Ik ben nu bijna 2 weken in Oeganda en begint het langzaam te wennen. ( met een lach en een traan)
We zijn nu met 7 personen in het guesthouse en de meeste zijn Engelsen, dus dat wordt nog wat als Helma rond gaat reizen.
Het stadje Kumi is hier ongeveer 7 km vandaan en afgelopen weekend zijn we daar naar toe gefietst over een rood zandpad, vol met hobbels, overstekende koeien en geiten.
Je moet proberen de bussen en brommers te ontwijken.
Heen was het klimmen geblazen met 36 graden Celsius , terug hadden we een afdaling, wat ook lastig is zonder remmen op je fiets.
We kwamen gelukkig zonder kleerscheuren weer bij het guesthouse aan.
Zondagochtend zat ik om 7.30 uur al in de kerk en mocht ik mij wederom voorstellen.
Mijn verhaaltje wordt dan ook hoe langer, hoe korter.
Zondagmiddag naar het meer gefietst , langs allemaal Afrikaanse hutjes .
Alle kinderen komen dan naar het weggetje gerend of rennen achter je fiets aan.
Ze willen ook graag op de foto en de hele weg wordt er naar je geroepen, hoe het met je gaat.
Gisteren geholpen met de cassave op een hoop te gooien, want het dreigde te gaan regenen en met de kleinzoon van onze gastvrouw Ann gespeeld en rond gelopen om hem te troosten. De baby’s dragen hier geen luiers, dus hij heeft mij inmiddels al 2 X nat geplast.
Morgen krijgt zijn oma de was.
Het eten is hier heerlijk en weet ik niet of ik wel ga afvallen.
Vanmiddag bij 3 bevallingen geweest, dat is makkelijk zo naast elkaar. Ondertussen worden de muren, commode en alles om je heen geverfd.
Het gaat er mooi uitzien hoor Steffie.
Elke dag geven we kleertjes weg en worden daarvoor keer op keer gezegend.
4 weken terug is er een tweeling geboren na 28 weken weken zwangerschap.
Ze wegen nu allebei 1500 gram en is dat erg uitzonderlijk dat ze zijn blijven leven.
Ze wegen hier gewoon met kleren aan op een weegschaal die heel vaak afwijkt.
Van elke dag maak ik een verslag, omdat er zoveel gebeurt, dat ik het anders niet kan onthouden.
Vanmiddag een foto van de ambulance gemaakt, waar ongeveer 30 mensen door het raampje gluurde, dat was zo’n grappig gezicht. Later bleek dat ze een overleden iemand kwamen ophalen.
Net iets voor mij om daar een foto van te nemen, maar ik had het werkelijk niet in de gaten
We hebben nu een dongel uit Kampala laten komen en hij werkt.
Het duurt even, maar dan heb je ook wat. ( hoop ik ).
Ik ben nu bijna 2 weken in Oeganda en begint het langzaam te wennen. ( met een lach en een traan)
We zijn nu met 7 personen in het guesthouse en de meeste zijn Engelsen, dus dat wordt nog wat als Helma rond gaat reizen.
Het stadje Kumi is hier ongeveer 7 km vandaan en afgelopen weekend zijn we daar naar toe gefietst over een rood zandpad, vol met hobbels, overstekende koeien en geiten.
Je moet proberen de bussen en brommers te ontwijken.
Heen was het klimmen geblazen met 36 graden Celsius , terug hadden we een afdaling, wat ook lastig is zonder remmen op je fiets.
We kwamen gelukkig zonder kleerscheuren weer bij het guesthouse aan.
Zondagochtend zat ik om 7.30 uur al in de kerk en mocht ik mij wederom voorstellen.
Mijn verhaaltje wordt dan ook hoe langer, hoe korter.
Zondagmiddag naar het meer gefietst , langs allemaal Afrikaanse hutjes .
Alle kinderen komen dan naar het weggetje gerend of rennen achter je fiets aan.
Ze willen ook graag op de foto en de hele weg wordt er naar je geroepen, hoe het met je gaat.
Gisteren geholpen met de cassave op een hoop te gooien, want het dreigde te gaan regenen en met de kleinzoon van onze gastvrouw Ann gespeeld en rond gelopen om hem te troosten. De baby’s dragen hier geen luiers, dus hij heeft mij inmiddels al 2 X nat geplast.
Morgen krijgt zijn oma de was.
Het eten is hier heerlijk en weet ik niet of ik wel ga afvallen.
Vanmiddag bij 3 bevallingen geweest, dat is makkelijk zo naast elkaar. Ondertussen worden de muren, commode en alles om je heen geverfd.
Het gaat er mooi uitzien hoor Steffie.
Elke dag geven we kleertjes weg en worden daarvoor keer op keer gezegend.
4 weken terug is er een tweeling geboren na 28 weken weken zwangerschap.
Ze wegen nu allebei 1500 gram en is dat erg uitzonderlijk dat ze zijn blijven leven.
Ze wegen hier gewoon met kleren aan op een weegschaal die heel vaak afwijkt.
Van elke dag maak ik een verslag, omdat er zoveel gebeurt, dat ik het anders niet kan onthouden.
Vanmiddag een foto van de ambulance gemaakt, waar ongeveer 30 mensen door het raampje gluurde, dat was zo’n grappig gezicht. Later bleek dat ze een overleden iemand kwamen ophalen.
Net iets voor mij om daar een foto van te nemen, maar ik had het werkelijk niet in de gaten
-
21 Januari 2014 - 20:25
Mirjam:
hoi lieve Sietske,
Wat schrijf je een leuk stukje. Ik zie je al gaan op die fiets en sjouwen met dat kleine ventje.
Gelukkig dat je lekker eten krijgt. Net als thuis dus , er wordt voor je gekookt...
Alweer twee weken ben je weg. Het gaat best snel. Niet te veel tranen laten hoor, geniet ervan.Ik hoop dat je niet te veel erge dingen ziet.
Hoe is het met je hiel?
Ik volg je op de voet zoals je ziet.
X Mirjam -
21 Januari 2014 - 20:39
Erica Swart:
Wouw, Sietske wat een ervaringen doe jij op. Lijkt me zo indrukwekkend. Goed van je dat je alles opschrijft want ik geloof echt dat het veel en bijzonder is. Mooi om later terug te lezen en anderen er nog weer van te kunnen vertellen. Mooie foto's ook. Je zal er vast al veel hebben gemaakt.
Ik volg je verhalen en wordt er heel blij en enthousiast van. Geweldig!
Weet je gezegend en tot zegen zul je zijn.
Lieve groet,
Erica -
21 Januari 2014 - 20:46
Steffie:
Hé Sietske, wat leuk om alles te lezen! En wat super om te lezen dat ze daadwerkelijk al gestart zijn met de opknapbeurt! Sorry voor de barende dames.......
Noteer aub álles waarvan je denkt dat het aan vervanging toe is. Dan kunnen we altijd nog samen kijken wat we voor de verloskunde kunnen betekenen.
Tja....afvallen in Kumi guesthouse gaat je inderdaad niet lukken, ben ik bang!!! Ha ha ha....valt dat tegen! Ik hoop dat jullie genieten van jullie avontuur, met uiteraard hoogtepunten én dieptepunten, maar dat Kumi jullie niet meer los zal laten.
Lieve groet, Steffie -
21 Januari 2014 - 21:38
Joost:
Hoi Sietske,
Wat maak je ongelooflijk veel mee in zo'n korte tijd. Leuk om al je verhalen te lezen. Ik hoop dat je heel veel foto's maakt. Geniet ervan.
Joost -
21 Januari 2014 - 23:41
Joke:
Ha Sietske,
Wat leuk om van tijd tot tijd te kunnen lezen hoe je leven er in deze periode uitziet helemaal in Oeganda. Je bent pas twee weken weg maar volgens mij is het nu al een ervaring die je nooit meer zal vergeten. Ik geniet er van om op deze manier met je mee te kunnen leven.
Heel veel succes en alle goeds voor de weken die nog gaan komen.
hartelijke groet, Joke
-
22 Januari 2014 - 10:19
Marleen:
Hey Lieve Sietske!!!!
Ik zie je daar helemaal al staan, fietsen en lopen (en foto's maken) Ik had het wel van dichtbij willen zien ik weet zeker dat we er samen dan zo om moesten lachen. Ik mis dat vooral hoor effe lekker lachen en gek doen. Zoals jij elke dag verslag kan maken zou ik het ook kunnen doen. Soms is het ook net wild west maar dan anders en Dordrecht. Ik zal hier maar niet te veel schrijven hihihihi.....dan wordt het zo'n facebookpagina. We houden gewoon lekker alles te goed.
Super hoor dat je zoveel kleertjes kan uitdelen. De tijd gaat snel, genieten dus en veel zien en beleven. Ik reis nog steeds in gedachten met je mee.
Dikke kus ennne die lijn komt wel goed in DW, je loopt daar kilometersssssssss. Dus lekker genieten van het goede van Afrikaanse bodem.
xxx -
22 Januari 2014 - 19:26
Tieneke:
Hoi Sietske,
Leuk om over je belevenissen te lezen. Hele goeie tijd gewenst!! -
23 Januari 2014 - 09:46
Willemien En Martin:
Lieve Sietske, ik lees net je mooie verslag en ook de foto's zijn heel leuk om te zien. Omdat de woorden dat ook zichtbaar worden. Super om jou daar zo te zien op de plek waar je zo lang naar hebt uit gekeken en waar je nu zoveel kunt betekenen.Ook andersom zul je er rijker door worden. Het is maar goed dat je tegen hoge temperaturen kunt, wij zouden zwetend onder een boom zitten en tot niets in staat.
Lieve zus wij leven met je mee en wensen je een hele goeie en fijne tijd. Ik zal je belevenissen doorgeven aan ma, groetjes van ons 3 uit Bussum, ook voor Helma. Liefs Willemien -
23 Januari 2014 - 16:56
Petrasteunenberg:
Hoi Siets,wat een leuke stukjes schrijf je,ik zie het helemaal voor me.Vliegt de tijd daar ook voorbij?Ben benieuwd naar al je foto's.tot schrijfs Petra -
24 Januari 2014 - 12:36
Marja:
Hoi lieve sietske,
wat een verhaal ik zat vanochtend op de comp en zag dat ik deze vergeten was te openen ,nou nog ff gelezen zo leuk maar wat is het daar primitief he? zo anders dan hier wat zijn we dan rijk he,
wat een leuke foto,s erbij joh.
Ja de wegen zijn niet te vergelijken hihi zie jou al op die fiets zitten zonder rem wat zal je gelachen hebben en ik zou ook in een deuk liggen hoor als je al die koppies zie die je dan aanstaren hihi.
Je schrijf heel leuk net of we erbij zijn hihi ,
ik vind je verslagen heel leuk hoor.,zeker moeilijk om ff daarvoor tijd te maken want je zal het best druk hebben met al die geboortes.
Ben wel benieuwd wat je zoal daar eet kan me er echt niks bij voorstellen.
nou ik ga ook maar eens wat doen,ik heb nu tijd zat hihi maar ik ben jullie allemaal echt niet vergeten ,wil steeds ff langsgaan maar ik hoorde dat ze het razenddruk hebben en dan zitten ze echt niet op mij te wachten en dat zou ik dan ook niet willen hoor,ik zie het nog wel een keer toch?
Ben al veel benaderd voor vrijwilligers werk maar ik denk er nog ff over na.
Nou lieve groetjes van mij Mar xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
