Sipifalls
Door: Sietske
Blijf op de hoogte en volg Sietske
29 Januari 2014 | Oeganda, Kumi
Onze heenreis naar de Sipifalls, was een weg met hindernissen.
We gingen eerst op een Boda Boda (brommer) daarna in een taxibusje, waarvan de motor telkens te warm werd en hij een sissend kokend geluid maakte. Tot 4X over in en uit het busje 2X een
monteur erbij, totdat de taxi het helemaal begaf.
Onderweg waren we ook nog bagage verloren uit de achterklep, taxi busje weer achteruit , dus dat schoot lekker op.
Gelukkig kwam er al snel een grote bus langs, die naar Kampala ging , dus het laatste stukje naar Mbale ging toen snel.
Van Mbale naar Sipi weer een taxibusje. Op een gegeven moment wilde de chauffeur er nog een paar mensen bij proppen tot ongeveer 26 mensen met kippen en bagage in een busje.
Dit werd mij toch te gortig. Ik zat er helemaal tussen geklemd en kreeg het ontzettend benauwd tussen al die mensen. We moesten nog minstens een uur rijden.
Gelukkig stond het busje nog stil , zodat ik eruit kon. Helma en Ruth achter mij aan.
Daar stonden we op het Afrikaanse land, zonder dat we wisten of het wel de goede weg was en hoe lang de reis nog zou duren.
Er kwamen wat behulpzame mannen op ons af en 1 regelde dat we op een truck met cement mee in de laadbak mochten..
Die heeft ons keurig bij de Lodge afgezet.
Al met al de hele dag over gedaan. De terugweg maar met een privé taxi, die er 2 uur overdeed.
Op de Afrikaanse manier een tussenstop voor de bank en fruit kopen op de markt in Mbale.
De chauffeur ging gezellig even mee naar de markt.
De lodge was geweldig , en wat een luxe vergeleken met Kumi.
Een warme douche, waar je ook gewoon je haar kan uitspoelen en uitzicht hebt op de bergen tijdens het douchen.
De volgende dag met de gids, die ook onze ober was naar de watervallen. Een prachtige wandeling langs bananen plantages , dorpjes ,tussen de koeien en geiten door , klimmen en klauteren met een
bamboestok. In een woord geweldig.
’s Middags een koffietoer met aan het eind zelf koffie brouwen.
De volgende dag nog een wandeling gedaan.
Gisteren na de outreach bij een Afrikaans gezin uitgenodigd om te eten. Vers gevangen vis uit het meer, die je nog aankeek met rijst en cassave. Dit alles opgegeten zonder bestek. Zijn vrouw ging op
haar knieën om ons een hand te geven en was erg verheugd, dat we in haar huis wilden eten.
De man had 2 vrouwen en 10 kinderen en wilde Ruth wel als 3e vrouw.
Vandaag weer naar de afdeling in het ziekenhuis. Er was geen zuster te bekennen , die hadden nl overleg en kwamen pas om 11 uur op de afdeling. De dokter was blij ons te zien, want toen konden
wij bij ongeveer 30 patiënten mee visite lopen.
Na een keizersnee ga je pas na 7 dagen na huis, als je geen wondinfectie oploopt, want anders lig je hier nog veel langer. Na de visite ging de dokter ook weg. Wel nog even zijn telefoon nummer
gevraagd voor het geval er wat opdeed.
Gelukkig was dat niet het geval. Al met al weer een bijzondere dag.
We gingen eerst op een Boda Boda (brommer) daarna in een taxibusje, waarvan de motor telkens te warm werd en hij een sissend kokend geluid maakte. Tot 4X over in en uit het busje 2X een
monteur erbij, totdat de taxi het helemaal begaf.
Onderweg waren we ook nog bagage verloren uit de achterklep, taxi busje weer achteruit , dus dat schoot lekker op.
Gelukkig kwam er al snel een grote bus langs, die naar Kampala ging , dus het laatste stukje naar Mbale ging toen snel.
Van Mbale naar Sipi weer een taxibusje. Op een gegeven moment wilde de chauffeur er nog een paar mensen bij proppen tot ongeveer 26 mensen met kippen en bagage in een busje.
Dit werd mij toch te gortig. Ik zat er helemaal tussen geklemd en kreeg het ontzettend benauwd tussen al die mensen. We moesten nog minstens een uur rijden.
Gelukkig stond het busje nog stil , zodat ik eruit kon. Helma en Ruth achter mij aan.
Daar stonden we op het Afrikaanse land, zonder dat we wisten of het wel de goede weg was en hoe lang de reis nog zou duren.
Er kwamen wat behulpzame mannen op ons af en 1 regelde dat we op een truck met cement mee in de laadbak mochten..
Die heeft ons keurig bij de Lodge afgezet.
Al met al de hele dag over gedaan. De terugweg maar met een privé taxi, die er 2 uur overdeed.
Op de Afrikaanse manier een tussenstop voor de bank en fruit kopen op de markt in Mbale.
De chauffeur ging gezellig even mee naar de markt.
De lodge was geweldig , en wat een luxe vergeleken met Kumi.
Een warme douche, waar je ook gewoon je haar kan uitspoelen en uitzicht hebt op de bergen tijdens het douchen.
De volgende dag met de gids, die ook onze ober was naar de watervallen. Een prachtige wandeling langs bananen plantages , dorpjes ,tussen de koeien en geiten door , klimmen en klauteren met een
bamboestok. In een woord geweldig.
’s Middags een koffietoer met aan het eind zelf koffie brouwen.
De volgende dag nog een wandeling gedaan.
Gisteren na de outreach bij een Afrikaans gezin uitgenodigd om te eten. Vers gevangen vis uit het meer, die je nog aankeek met rijst en cassave. Dit alles opgegeten zonder bestek. Zijn vrouw ging op
haar knieën om ons een hand te geven en was erg verheugd, dat we in haar huis wilden eten.
De man had 2 vrouwen en 10 kinderen en wilde Ruth wel als 3e vrouw.
Vandaag weer naar de afdeling in het ziekenhuis. Er was geen zuster te bekennen , die hadden nl overleg en kwamen pas om 11 uur op de afdeling. De dokter was blij ons te zien, want toen konden
wij bij ongeveer 30 patiënten mee visite lopen.
Na een keizersnee ga je pas na 7 dagen na huis, als je geen wondinfectie oploopt, want anders lig je hier nog veel langer. Na de visite ging de dokter ook weg. Wel nog even zijn telefoon nummer
gevraagd voor het geval er wat opdeed.
Gelukkig was dat niet het geval. Al met al weer een bijzondere dag.
-
29 Januari 2014 - 16:36
Meike:
Wat maak je allemaal toch leuke dingen mee Sietske. Leuk om je verhalen te lezen! Geniet er nog maar van! Hier is het koud!
Groetjes Meike -
29 Januari 2014 - 16:45
Anngelique:
Hoi Sietske
je maakt wat mee
leuk om te lezen geniet er nog van kijk uit naar je volgende berichtje -
29 Januari 2014 - 19:01
Marja :
HOI Sietske,
Ik heb met plezier je verslag gelezen ,wat maak jij een hoop mee als je straks terug bent in Holland wat zal jij dan een hoop te vertellen hebben,de boy,s thuis kunnen zich hierop voorbereiden haha.
Ik lag in een deuk toen ik las over dat busje ik zag dat echt voor me,ja ik zou daar ook dan uitstappen haha.
ja ze eten daar met hun handen ,geen mes en vork haha,ik moest toen ik in New Zealand was ook wennen aan het eten dat werd door de Maori,s bereid in de grond met doeken,maar lekker niet normaal zo superzacht vlees.Ja zo zie je ieder land heeft z,n eigen gewoontes.
Mooie foto,s en wat een schattig kind.
al met al heb weer genoten van je verslag hoor.
Liefs Mar.
-
29 Januari 2014 - 19:19
Marleen :
Hey avonturier,
Wat een leuke anekdotes weer.
Super hoor al je belevenissen.
Dikke knuffel xxx
-
29 Januari 2014 - 20:27
Anne:
Lieve Sietske,
Ik zit hikkend van de lach je stukje te lezen. Ik zie het helemaal voor me! Wat een geweldige tijd voor jou! Ik geniet vanaf de bank met je mee!
X Anne -
29 Januari 2014 - 22:04
Mirjam:
Lekker je haar uigespoeld na twee weken. Lekker schoon weer.
XX, Mirjam -
30 Januari 2014 - 09:52
Willemien En Martin:
Lieve Sietske, wat een bijzonder weekend hebben jullie achter de rug en wat een ervaringen! Je bent nu precies 3 weken geleden vanaf Schiphol vertrokken en al zoveel mee gemaakt en gezien. Heb een goeie tijd, wij denken aan je. Liefs van M en W en Ma -
31 Januari 2014 - 22:25
Ivonne:
Hoi Lieve Sietske,
Jeetje wat maak jij veel mee, wat ontzettend leuk dat wij er op deze manier getuigen van mogen zijn. In gedachten zie ik je daar lopen............met fototoestel.
Eerst kon ik de site niet vinden totdat Marleen me de link stuurde, echt super!!!!
Liefs Ivonne -
02 Februari 2014 - 09:58
Jurgen Emma:
Hoi Sietske!
Wij zijn even helemaal bijgelezen. Wat een mooie verhalen allemaal, en leuk dat je zo'n dankbaar werk bent gaan doen. We moesten wel lachen om de weegschaal waarmee de kinderen werden gewogen We willen je nog heel veel succes en plezier wensen!
Groetjes Jurgen en Emma -
03 Februari 2014 - 08:56
Cora:
Hoi Siets,
Wat een geweldig verhaal weer, het is een hele klus om daar van A naar B te komen.
Het is heel leuk om je belevenissen te volgen, ik herken je in de verhalen, zie het helemaal
voor me dat je snel uit die volgepakte bus wilde stappen!
Wat zal je genoten hebben vd luxe lodge en de prachtige wandelingen! Wat een avontuur!
Lieve groetjes, Cora. -
03 Februari 2014 - 14:07
Corry:
Hoi Siets,
prachtig om te zien en leuk om te lezen.
Ik herken heel veel van de tijd dat ik in Zambia was.
Veel succes nog.
Liefs Corry -
03 Februari 2014 - 20:02
Janny:
He Sietske indrukwekkend he zo'n avontuur, fijn dat je ook dingen kunt doen. En je aanwezigheid is al zo belangrijk. Een gezegende tijd verder hoor. Super moedig van je Je bent wel uit de boot gestapt.!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
